Wycieczka Barania Góra

TRASA: Leśnictwo Przysłop – Wzdłuż Potoku Czarna Wisełka – Schronisko PTTK Przysłop – Barania Góra (Rezerwat przyrody) – Wierch Wisełka – Barania Góra szczyt (1220 mn.p.m.) – Wisła Czarne 

Faza przygotowawcza: 

– zapoznanie uczniów z trasą wycieczki;

– praca z mapą papierową oraz z mapami cyfrowymi (obliczanie odległości, wysokości, przewyższeń zarówno z map cyfrowych, jak i papierowych),

– praca z przewodnikiem: „Beskid Śląski, Żywiecki i Mały. Wydanie 2” Natalia Figiel, Jan Czerwiński, Paweł Klimek

– praca ze stronami internetowymi m.in.: 


Barania Góra szlak w Beskidzie Śląskim i źródło Wisły

https://hasajacezajace.com › barania-gora-i-zrodlo-wisly

Wycieczka na Baranią Górę i Polanę Przysłop

http://beskidslaski.pl › wycieczka-na-barania-gore

Barania Góra – mapa szlaków turystycznych

https://mapa-turystyczna.pl › node › barania-gora

– opracowanie własnych map cyfrowych w aplikacjach mapy-turystyczne, mapy.cz,  wikiloc, strava, polar

– odszukanie ciekawych miejsc wartych zobaczenia w najbliższej okolicy: 

  1. Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę

Przystanek 4 „Źródełko” (wysięk)

Przystanek 6 „Drzewostan naturalny”

Punkt 10 – Piłka

Wzdłuż Czarnej Wisełki

Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę – ścieżka edukacyjna w masywie Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim. Jej trasa biegnie doliną Czarnej Wisełki na szczyt Baraniej Góry, skąd wraca doliną Białej Wisełki do Wisły Czarnego. Długość ścieżki wynosi ok. 16 km, czas przejścia trasy szacowany jest na 8 godzin (choć wytrawnym piechurom zajmie to mniej czasu). Różnica wzniesień (zarówno w podejściu jak i w zejściu) wynosi ok. 650 m. 

Na trasie ścieżki znajdują się punkty z tablicami informacyjnymi – jest ich 25. Odległość między nimi wynosi najczęściej kilkaset metrów. Prawie cała trasa ścieżki biegnie wzdłuż wspomnianych cieków Białej i Czarnej Wisełki, które są objęte ochroną jako rezerwat przyrody Wisła. Natomiast część najwyższa (mniej więcej powyżej poziomicy 950 m n.p.m.) przebiega przez teren rezerwatu przyrody „Barania Góra”

Ścieżka rozpoczyna się przy leśniczówce Leśnictwa Czarne w Wiśle Czarne – znajduje się tam uprawa leśna – odnowiona po niszczącym działaniu wiatru na początku lat 90. Przystanek drugi opisuje drzewostan nasienny, natomiast trzeci stanowisko jedlicy – drzewostan liczy tutaj 93 lata i rozciąga się na obszarze 93 ha. Przy punkcie czwartym jest źródełko – naturalny wykap spod warstw skalnych. Bujokowa Kolnia (punkt 5) wzięła nazwę od starej szopy, która kiedyś tam się znajdowała. Ścieżka biegnie przez fragment drzewostanu naturalnego liczącego ok. 150 lat i mija punkt widokowy, dochodząc do kolejnego źródła – Cygonki (punkt 8). Nazwa pochodzi od niewielkiej chaty, w której przed wojną miała mieszkać Cyganka. Przy punkcie znajduje się wiata dla turystów oraz paśnik dla zwierząt. Przy punkcie 9 do Czarnej Wisełki wpada niewielki potok Ciepła (1,25 km; jego woda nie zamarza nawet podczas dużych mrozów), a droga odbija do przysiółka IstebnejStecówki. Następny punkt to kolejna wiata dla turystów (w miejscu składowania drewna – Piłka; do Czarnej Wisełki wpada potok – Wolna – 3,25 km). 

Na polanie Przysłop, gdzie znajduje się schronisko są dwa punkty ścieżki, 11 – Izba Leśna
w starej leśniczówce z 1863 (prezentuje okazy fauny i flory, a jedna z izb stylizowana jest
na kancelarię myśliwego) oraz punkt 12 – Muzeum Turystyki – Ośrodek Kultury i Turystyki PTTK „U Źródeł Wisły (niewielki budynek z 1951 – zbiory poświęcone głównie turystyce górskiej w Beskidach). Punkt 13 to sama polana Przysłop – punkt widokowy na Beskid Śląski na granicy lasu. Tu wchodzimy na teren rezerwatu przyrody „Barania Góra”

Większość trasy z polany na Baranią Górę znajduje się w lesie – Mysia Polana (punkt 14 – miejsce połączenia szlaku turystycznego i nartostrady), Wyrch Wisełka to kolejna wiata (postawiono nią, aby chronić turystów przed burzą). Szczyt Baraniej Góry – punkt 16 – to przede wszystkim wspaniała panorama z wieży widokowej. Na Baraniej Górze biegnie granica pomiędzy Śląskiem a Małopolską (wschodnia część góry). 

Druga część ścieżki dydaktycznej rozpoczyna się w drzewostanie świerkowym (Czerwony Usyp, Bór świerkowy z okazami liczącymi ok. 180 lat). Jeszcze starszy jest drzewostan przy punkcie 19 (las pierwotny) – liczy 200 i więcej lat i znajduje się w fazie rozpadu. Od punktu 20 (przed którym opuszczamy granice rezerwatu przyrody „Barania Góra”) trasa ścieżki zaczyna biec wzdłuż Białej Wisełki, przez Trzebież (punkt 21; młody las, mający ok. 70 lat), aż do punktu 22, gdzie znajdują się Kaskady Rodła – jeden z najpiękniejszych naturalnych progów wodnych w Beskidach (jest ich 16). Kolejne punkty to odkrywka skalna, Białka (kiedyś wypalano w tym miejscu węgiel drzewny), oraz ostatnia – skały grzybowe (ciekawe formacje skalne). Ścieżka dydaktyczna kończy bieg przy strażnicy OSP w Wiśle Czarnym. 

Od Wisły Czarnego do polany Przysłop ścieżka pokrywa się z szlakiem turystycznym, między punktem 10 i 11 dołącza szlak z przełęczy Kubalonka i dociera do schroniska.
Od polany Przysłop na szczyt Baraniej Góry prowadzą trzy szlaki ( ), a spod punktu 15 jeszcze szlak z Kamesznicy. Odcinek ze szczytu wzdłuż Białej Wisełki to szlak

2. Skocznia narciarska.

Skocznia Narciarska w Wiśle Malince powstała w 1933 roku na terenach Lasów Państwowych. Jej pierwszym rekordzistą był skoczek Śląskiego Klubu Sportowego Mieczysław Kozdruń, który uzyskał odległość 41 metrów. Początkowo cała konstrukcja skoczni była drewniana. Na przełomie lat skocznia była dwukrotnie modernizowana: w 1953 i 1970 roku. Powstała nowa wieża sędziowska, a rozbieg wykonano ze stali. Nowy punkt konstrukcyjny wynosił 105 metrów. Po rozbudowie skoczni odbywało się na niej wiele konkursów w międzynarodowej obsadzie. Rekordzistami skoczni byli m.in. Stanisław Marusarz, Antoni Wieczorek, Władysław Tajner, Zdzisław Hryniewiecki. Pierwszy granicę 100 metrów przekroczył Janusz Malik. 23 lutego 2001 roku odbyły się ostatnie na tym obiekcie zawody – Mistrzostwa Polski Seniorów. Wtedy to padł ostatni rekord na „starej” Malince, który ustanowił, skokiem na 112,5 metra, Wojciech Skupień.
Na fali sukcesów Adama Małysza zdecydowano się na gruntowną zmianę obiektu.
W październiku 2003 roku podpisano akt erekcyjny pod budowę skoczni w Wiśle Malince
o punkcie konstrukcyjnym K-120 (HS-134). Prace budowlane rozpoczęły się zimą 2004 roku. Szły zgodnie z planem do sierpnia 2006 roku, gdy doszło do osunięcia się ziemi na zeskoku. Ostatecznie skocznię oddano do użytku nie jak planowano do końca lipca 2007 roku, a rok później – 27 września 2008 r. i nadano jej imię Adama Małysza. To właśnie patron obiektu oddał pierwszy skok na nowej skoczni. Inaugurującymi zawodami były Letnie Mistrzostwa Polski (25-28 września 2008). Pierwszym rekordzistą był Paweł Słowiok, który podczas skoków do kombinacji norweskiej lądował na 123 metrze. Adam Małysz skokiem na odległość 132,5 m zapewnił sobie indywidualny tytuł mistrza Polski i ustanowił nowy rekord obiektu. Długo się nim nie cieszył. Dzień później, podczas zawodów drużynowych, o metr dalej lądował Marcin Bachleda.    

Pierwsze międzynarodowe zawody na skoczni im. Adama Małysza odbyły się w lutym 2009 roku – był to Puchar Kontynentalny. W 2010 roku po raz pierwszy w historii na skoczni
w Wiśle-Malince odbyły się konkursy FIS Grand Prix. Pierwszy konkurs wygrał patron skoczni Adam Małysz. Historyczne, pierwsze zawody prestiżowego Puchar Świata zostały przeprowadzone 9 stycznia 2013 roku. Od tej pory co roku zimą i latem na skoczni odbywają się zawody najwyższej międzynarodowej rangi.

Aktualnym zimowym rekordzistą nowego obiektu jest reprezentant Austrii – Stefan Kraft, który podczas kwalifikacji do pierwszego konkursu Pucharu Świata w Wiśle uzyskał 139 metrów. Natomiast rekord letni w 2013 roku ustanowił Kamil Stoch. Dwukrotny mistrz olimpijski podczas konkursu drużynowego FIS Grand Prix osiągnął odległość 136 metrów.

3.Muzeum Magicznego Realizmu (ul. Juliana Ochorowicza 6, 43-460 Wisła )

nawiązuje do historii Wisły, jak również udostępnia wystawę obrazów w klimacie fantasy. Na miejscu jest ponad 300 eksponatów czołowych polskich twórców magicznego realizmu. Co więcej, stałą ekspozycją w muzeum jest działalność
i twórczość Juliana Ochorowicza. Miejsce to jest pełne sztuki i historii, serdecznie polecam.

  1. Niewątpliwą atrakcją miasta jest samo centrum Wisły. Ścisłe Centrum Wisły stanowi Plac Bogumiła Hoffa oraz część ulicy 1 Maja. Oprócz możliwości kupna pysznego oscypka i zrobienia zakupów na miejskim targowisku warto przejść się ulicami centrum miasta Wisła. Jedną z atrakcji na miejscu jest amfiteatr imienia Stanisława Hadyny. Na samym środku widowni amfiteatru znajduje się pomnik patrona tego obiektu – Stanisława Hadyny, z którym można zrobić sobie zdjęcie. Amfiteatr położony jest zaraz przy deptaku biegnącym wzdłuż rzeki Wisła. Spacerując
    po centrum warto zwrócić uwagę na to co kryje się pod naszymi nogami. Pamiątkowe tablice wykonane z brązu są obecne na chodniku placu B.Hoffa. Aleja Gwiazd Sportu to na tę chwilę około dziesięciu tablic. 

4.Pałacyk Myśliwski Habsburgów w Wiśle

Historia drewnianego domku przy ulicy Lipowej może dla wielu z Was okazać się mocno zaskakująca. Albowiem Pałacyk Myśliwski powstał w lasach Beskidu Śląskiego, na polanie Przysłop, w latach 1897-1898, nieopodal Baraniej Góry, na zlecenie arcyksięcia Fryderyka Habsburga. Utrzymany w tyrolskim stylu, pałacyk został prawdopodobnie zaprojektował przez architekta Albina Teodora Prokopa. I teraz będzie najciekawsze, w roku 1925 Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, otworzyło w nim schronisko Przysłop pod Baranią Górą! Ówczesne schronisko mogło pomieścić 64 osoby.

Wytyczono wówczas szlaki turystyczne na Baranią Górę. Po II wojnie światowej w obliczu rosnącego ruchu turystycznego w Beskidzie Śląskim zdecydowano się na wybudowanie większego schroniska. A Pałacyk zaczął niszczeć. Szczęśliwie, staraniami Towarzystwa Miłośników Wisły, w roku 1985, został on przeniesiony na dzisiejsze miejsce i służy jako miejscowy oddział PTTK. 

5.Muzeum Beskidzkie im. A. Podżorskiego

Muzeum Beskidzie znajduje się w centrum Wisły, w dawnej karczmie z 1794 roku. Muzeum zostało otwarte podczas I Tygodnia Kultury Beskidzkiej w Wiśle, który miał miejsce w roku 1964. Swoją działalnością obejmuje miejscowości należące do grupy etnograficznej górali śląskich – Istebną, Jaworzynkę, Koniaków, Wisłę i Brenną. Ekspozycja stała prezentuje eksponaty związane z życiem i twórczością górali Beskidu Śląskiego (pasterstwo, tkactwo, obróbka drewna, narzędzia rolnicze, ubiór oraz przykłady sztuki ludowej). Od roku 2010 dostępna dla turystów jest Enklawa Budownictwa Drewnianego.

6.Kościół Ewangelicko – Augsburski św. Piotra i Pawła

Tuż obok głównego deptaku w Wiśle, zauważycie bardzo ładny kościół ewangelicko – augsburski Apostołów Piotra i Pawła. Zgodnie z projektem Edwarda Koerbera, nowa świątynia została wzniesiona w miejscu wcześniejszego drewnianego domu modlitwy
w latach 1833 – 1838. Co ciekawe, budynek pierwotnie był jedynie trójnawową halą
o cechach klasycystycznych, pozbawiony wieży i dzwonów. Ich budowy zabraniał ówcześnie funkcjonujący patent tolerancyjny. Dopiero po wydaniu patentu protestanckiego, równającego prawa protestantów oraz katolików, świątynia rozwinęła się do znanego nam dziś kształtu. I trzeba przyznać, że kościół robi bardzo przyjemne wrażenie.

7.Pomnik Źródeł Wisły

Warto wiedzieć, że rzeka Wisła, czyli najdłuższa rzeka przemierzająca polską krainę, bierze swoje początki właśnie tutaj, w Wiśle, w Beskidzie Śląskim, u podnóży Baraniej Góry. Tutaj wszystko układa się w piękną całość. Dlatego nie może też dziwić śliczny Pomnik Źródeł Wisły, który odnajdziecie w parku. Rzeźba przedstawia bosą dziewczynę z kwiatami
w dłoniach. Została wykonana przez Grzegorza Łagowskiego. Uroczystego odsłonięcia dokonał prezydent Bronisław Komorowski w roku 2014. Jednak nie jest to ani pierwsza, ani druga rzeźba nawiązująca do źródeł Wisły. 

Pierwszy pomnik-fontanna nimfy wodnej powstał jeszcze przed II wojną światową. Pomnik miał przedstawić rzekę, która łączyła wszystkie ziemie polskie. Od gór, aż po morze
i zapewne podkreślić powrót Śląska do Ojczyzny. Prace nad projektem ruszyły w roku 1936,
a już rok później, na zakończenie największej imprezy folklorystycznej lat międzywojennych, czyli Święta Gór, prezydent Ignacy Mościcki odsłonił dzieło prof. Konstantego Laszczka. Pierwszy pomnik był wykonany z brązu i przedstawiał dziewczynę, która w dłoniach dzierży naręcz kwiatów, a jej ciało okrywa mokra sukienka wraz z elementami stroju regionalnego. Niewiasta stała na kamiennym cokole, a poniżej, całości dopełniały ryby wyskakujące
z basenu z wodą i oblewające jej stopy wodą.

8.Centrum Edukacji Ekologicznej

Jest to kompleks edukacyjno – rekreacyjny, który przycupnął na terenie ośrodka sportowego Jonidło. Znajduje się on około 2,5 km od centrum miasta. I trzeba przyznać, że czyni bardzo pozytywne wrażenie. Znajdziecie tutaj ogrody edukacyjne, jak choćby ogród roślin kwitnących, pachnących ziół, ogród zmysłów z kołami iluzji, ławeczki, alejki, niewielkie oczko wodne i pomost. Jest to idealne miejsce na nieśpieszne popołudnie z najmłodszymi.
Jeśli przespacerujecie wzdłuż drogi, w przeciwnym kierunku niż centrum miasta, miniecie boisko, kemping, to traficie na przyjemny plac zabaw (około 500 metrów).

9.Wodospad w Wiśle

Wodospad znajduje się około 5 km na południe od centrum miasta. Wodospad, mający
8 metrów wysokości, został wybudowany w latach 50tych zeszłego wieku na potoku Wisełka. Trzeba przyznać, że robi całkiem przyjemne wrażenie. Uwaga, pobliski parking jest płatny,
a opłata wynosi 6 pln za pierwszą godzinę.

10.Skocznia narciarska „Malinka” im. Adama Małysza w Wiśle

 Skocznia, którą z pewnością zauważycie spacerując po centrum Wisły, nie jest tak naprawdę tą słynną, ochrzczoną imieniem wiślańskiego skoczka. Skocznia Malinka znajduje się około
5 km w stronę Przełęczy Salmopolskiej i Szczyrku, nad potokiem Malinka, przy drodze wojewódzkiej nr 942. Pod skocznią znajduje się bezpłatny parking dla osób zwiedzających obiekt. Jest tutaj również sklep Żabka. Skocznia narciarska im. Adama Małysza kwalifikuje się jako duża skocznia narciarska o punkcie konstrukcyjnym K120 i rozmiarze HS 134.
Jest to druga, obok Wielkiej Krokwi w Zakopanem, duża skocznia w Polsce. Na trybunach może oglądać zawody około 8 tyś osób. Działa tutaj wyciąg, który pozwala turystom wyjechać do góry. Pierwsza skocznia w Malince została oddana jeszcze w roku 1933 i była drewniana. Obecna działa od 2008 roku, a pierwszy skok oddał oczywiście Adam Małysz. Możecie tutaj przespacerować się po Pętli Cieńkowskiej, która łączy  kolej  Cieńków w Wiśle Malince ze Skocznią Narciarską im. Adama Małysza.

11.Zbiornik na Jeziorze Czerniańskim oraz Zapora Wisła Czarne

Aby chronić okolicę przed powodziami i przy okazji stworzyć zbiornik wody pitnej, w latach 1968-73 wybudowano sztuczny zbiornik retencyjny. Tama ma tutaj 280 metrów długości oraz 30 metrów wysokości. Po koronie tamy można spacerować. Przepięknie prezentują się otaczające jezioro szczyty Beskidu Śląskiego. W pobliżu Jeziora znajduje się Barania Góra oraz tzw. Zameczek, czyli rezydencja należąca do prezydenta Polski. Jezioro Czerniańskie, zwane też Zbiornikiem Czerniańskim, łączy wody potoków Białej i Czarnej Wisełki i w ten sposób daje początek najdłuższej rzece w Polsce.

12.Szlaki Turystyczne w Wiśle

To, co nas przygnało w przychylne, wiślańskie progi, to oczywiście szlaki turystyczne okalające Wisłę i prowadzące w przyjemne zakamarki Beskidu Śląskiego. Bo przecież Wisła jest wręcz otoczona wybornymi górskimi szczytami, a do tego poprowadzono wokół niej ponad 150 km szlaków turystycznych oraz liczne ścieżki tematyczne. Znajdziecie tutaj szlaki zarówno łagodne i widokowe, jak również takie, które pochłoną cały dzień i do których będzie potrzebna dobra kondycja. Warto wspomnieć o cudnej Baraniej Górze. Jest Malinowska Skała, Czantoria, Równica, czy urocze Trzy Kopce Wiślańskie. Polecamy tutejsze schroniska, to na Stożku, Schronisko Soszów ,czy Telesforówkę.

13.Schronisko pod Babią Górą

Historia schroniska pod Baranią Górą sięga jednak znacznie dalej niż 2015 rok. Pierwszy budynek stojący w miejscu obecnego Schroniska PTTK Przysłop zawdzięczamy arcyksięciu Fryderykowi Habsburgowi, który w końcu XIX wieku, zarządził budowę drewnianego domku myśliwskiego. Ten powstał w 1897 jako baza wypadowa do polowań na głuszce. Nazywany był „Schroniskiem u Źródeł Wisły” ze względu na bliskie położenie źródeł Królowej Polskich Rzek. Obiekt został znacznie zdewastowany w 1918 roku, by w 1925 roku zyskać nową odsłonę już jako siedziba Górnośląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Do dziś w Wiśle przy ulicy Lipowej można zobaczyć zabytkowy drewniany pałacyk myśliwski Habsburgów, który był pierwotnym schroniskiem na Przysłopie działającym w latach 1925-1979. Jest to bardzo ciekawa architektonicznie jednopiętrowa, drewniana willa w stylu alpejskim, opasana na wysokości 1 piętra drewnianym gankiem. Budynek ten został rozebrany, przeniesiony i zrekonstruowany w nowym miejscu. W 1984 roku rozpoczął prace specjalny komitet, którego zadaniem było przeniesienie budynku do centrum Wisły. Ponownego otwarcia w nowej lokalizacji zameczek doczekał się w 1987 roku. Dzisiaj mieści się w nim Oddział PTTK w Wiśle. Nowe schronisko, w którym dzisiaj działamy, rozpoczęto budować w 1973 roku.

Nieopodal schroniska znajduje się budynek Baraniogórskiego Ośrodka Kultury Turystyki Górskiej, w którym swoją siedzibę znalazło Muzeum Turystyki Górskiej. Obiekt posiada bogatą kolekcję pamiątek związanych z historią Beskidu Śląskiego.

W niedalekiej odległości znajdziemy również najstarszy budynek w Wiśle – pochodzącą z 1863 roku leśniczówkę, służącą dawniej jako miejsce noclegowe dla myśliwych polujących w rejonie Baraniej Góry na głuszce. Od 2013 roku miejsce
to pełni funkcje Izby Leśnej z wystawą przyrodniczą prezentującą zwierzęta zamieszkujące okolicę Polany Przysłupiańskiej

14.Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej (Stary Dwór 2, 43-436 Górki Wielkie)

Oddział terenowy Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie, poświęcony życiu
i twórczości niezwykłej powieściopisarki. Zofia Kossak jest autorką m.in. “Krzyżowców”, “Prometeusza i garncarza”, “Pożogi”, “Kłopotów Kacperka góreckiego skrzata”, “Błogosławionej winy”, “Złotej wolności”, “Dziedzictwa”, “Z otchłani” i wielu innych książek, wywodzącą się z niezwykle artystycznego rodu – żeby wymienić tylko najsłynniejszych malarzy: Juliusza (dziadka) i Wojciecha (stryja).

Muzeum Zofii Kossak mieści się w dawnym domu pisarki – jednak nie rodzinnym dworku, który niemal doszczętnie zniszczono i zdewastowano po II WŚ (dziś działa w nim Centrum Kultury i Sztuki),tylko w skromnym mieszkanku, urządzonym w 1957 r. w niegdysiejszym domku ogrodnika, tuż obok ruin późnobarokowej posiadłości. Wystawy odtwarzają artystyczny klimat pieleszy i pracowni – zbiory pochodzą z darów rodziny Kossaków i depozytów skarbu państwa. Są tutaj rodzinne albumy ze zdjęciami, oryginalne meble i sprzęty, rękopisy i maszynopisy, bogata biblioteczka czy imponująca kolekcja obrazów. Na ścianach wiszą dzieła takich tuzów jak Stanisław Ignacy Witkiewicz, Leon Wyczółkowski, Czesław Kuryatto czy wspominani wyżej krewni Zofii Kossak. Oczywiście zadbano również o wystawy z informacjami biograficznymi.

Muzeum zajmuje się również organizacją tematycznych wykładów, warsztatów edukacyjnych oraz wystaw czasowych prac innych twórców.

Wycieczka klasowa:

– spotkanie z przewodnikiem (Grzegorz Luranc);

– przewodnik udziela informacji o trasie, faunie i florze Beskidu Śląskiego, ścieżkach dydaktycznych, ekologicznych, omawia walory naturalne ożywione i nieożywione rezerwatu i całego pasma. W trakcie wędrówki szlakiem pieszym nawiązuję do wiedzy zdobytej w fazie przygotowawczej. Uczniowie wraz z przewodnikiem korzystają z aplikacji (WIKILOC, POLAR, STRAVA, MAPYTURYSZTYCZNE, MAPY.cz).Przewodnik wyjaśnia sens stosowania aplikacji turystycznych np. burzowo.pl, naratunek.pl itd.

-uczniowie rejestrują przebieg trasy, wykonują zdjęcia oraz mapy cyfrowe  (publikacje na FB oraz INSTAGRAMIE)

FAZA KONTROLNA: 

-publikacja materiałów zdobytych w trakcie wycieczki na FB i INSTAGRAMIE.

– zdjęcia;

-mapy cyfrowe

PODSUMOWANIE:

Wycieczka na Baranią Górę daję szansę realizacji tematów z programów nauczania dla biologii (Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę, Centrum Edukacji Ekologicznej, zwiedzanie Izby Leśnej, Muzeum Świerka Istebniańskiego), geografii (wycieczka do źródeł Wisły, zbiornik na Jeziorze Czerniańskim oraz Zapora Wisła Czarne topografia terenu, skały, posługiwanie się mapą, praca z mapami cyfrowymi), wychowanie fizyczne (Skocznia Malinka,  Galeria Sportowe Trofea Adama Małysza, COS Szczyrk),  historii (Izba Historyczna i Kancelaria Leśniczego, Kurna Chata Kawuloka, Izba Pamięci Jerzego Kukuczki), j.polski (Muzeum Zofii Kossak-Szatkowskiej).

Wycieczka Hala Rysianka (1290 m n.p.m)  Hala Lipowska (1324 m n.p.m.)

TRASA: Złatna Huta – Hala Rysianki – Hala Lipowska – Złata Huta

Faza przygotowawcza: 

– zapoznanie uczniów z trasą wycieczki;

– praca z mapą papierową oraz z mapami cyfrowymi (obliczanie odległości, wysokości, przewyższeń zarówno z map cyfrowych, jak i papierowych),

– praca z przewodnikiem i publikacjami: „Beskid Żywiecki. Przewodnik z mapami”, Beskid Żywiecki. Przewodnik. Wydanie 2018, Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Urszula Janicka-Krzywda, Paweł Franczak

– praca ze stronami internetowymi m.in.: 

https://hasajacezajace.com/rysianka-beskid-zywiecki/

http://rysianka.com.pl/

https://mynaszlaku.pl/ze-zlatnej-na-rysianke/

https://szlakowe.pl/category/szlaki-turystyczne/beskid-zywiecki/

– opracowanie własnych map cyfrowych w aplikacjach mapy-turystyczne, mapy.cz,  wikiloc, strava, polar

– odszukanie ciekawych miejsc wartych zobaczenia w najbliższej okolicy: 

  1. Schronisko Górskie „Rysianka” 

Schronisko zostało wybudowane w latach 1936–1937 przez Gustawa Pustelnika. Początkowo budynek miał być domem mieszkalnym. Był budowany bez zezwolenia, ani zgody pozostałych współwłaścicieli Hali, w związku z czym budowa została wstrzymana przez władze administracyjne. Jednak Tatrzańskie Towarzystwo Narciarzy z Krakowa zainteresowało się nieukończonym obiektem i przeznaczyło fundusze na jego wykończenie. Oddano go do użytku 16 maja 1937 pod nazwą „Schronisko Tatrzańskiego Towarzystwa Narciarzy – Lipowska”. Przed wybuchem II wojny światowej schronisko cieszyło się powodzeniem wśród turystów i narciarzy. 

W czasie okupacji Pustelnik, współpracujący z Abwehrą, prowadził dalej swoje schronisko, które w tym czasie zostało przekształcone w dom wypoczynkowy dla żołnierzy niemieckich. Latem 1943 roku partyzanci przeprowadzili w schronisku akcje, podczas których zabrano broń, żywność, koce i ubrania wypoczywającym żołnierzom. W efekcie obiekt obsadzony został przez wojsko niemieckie, które stacjonowało tu prawie do końca 1944 roku. Opuszczony pod koniec wojny budynek został poważnie zdewastowany. 

Po wojnie schronisko przejął oddział żywiecki Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który wyremontował je i uroczyście otworzył 25 maja 1947. Formalne przekazanie obiektu, już dla PTTK, nastąpiło 25 stycznia 1955. W latach 1965–1970 schronisko zyskało centralne ogrzewanie, instalację wodną, światło elektryczne. Schronisko posiada 50 miejsc noclegowych w pokojach od 2 do 10 osobowych. Standard pokoi turystyczny, niektóre łóżka piętrowe. W pokojach znajdują się umywalki. Toalety i przysznice wpólne, na korytarzach. Zniżki dla członków PTTK.

  1. Schronisko PTTK na Hali Lipowskiej, Beskid Żywiecki, 1324 m n.p.m

Budowę schroniska rozpoczęto w 1931 z inicjatywy niemieckiego towarzystwa górskiego Beskidenverein. Jednym z powodów budowy był zakaz rozbudowy schroniska Beskidenverein na Babiej Górze, postanowiono więc wznieść nowy budynek w innym miejscu. Po wojnie stan wnętrz pozostawał wiele do życzenia – po niezbędnych remontach oddano go do ponownego użytku 9 czerwca 1946 pod patronatem Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Żywcu, a później Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. W 1946 miał 32 łóżka noclegowe, ale aż 20 „prymitywnych”.  W latach 1973–1980 dokonano istotnej modernizacji obiektu. Ze starego budynku pozostało praktycznie tylko podpiwniczenie (a właściwie jego większa część), natomiast cała nadbudowa jest nowa lub znacznie przebudowana. Schronisko zajęło pierwsze miejsce w II rankingu polskich schronisk górskich, ogłoszonym
w sierpniu 2011 przez miesięcznik N.p.m.

  1. Hala Rysianki

Hala Rysianka nie bez przyczyny jest jednym z popularniejszych miejsc w Żywieckim Parku Krajobrazowym. Uznawana za jedną z najbardziej widokowych hal w Beskidach, dostępna licznymi szlakami turystycznymi, jest celem wędrówek przez cały rok.

Na Hali Rysianka oraz przy pobliskiej Hali Lipowskiej znajdują się znane wśród turystów schroniska PTTK. Sam szczyt Rysianki (1322 m n.p.m.) jest natomiast zalesiony i połączony grzbietem z sąsiadującym Lipowskim Wierchem (1324 m n.p.m.). Oba szczyty oraz „siodło” pomiędzy nimi objęte są ochroną jako Rezerwat „Lipowska” z cennymi torfowiskami przejściowymi i wysokimi, oczkami wodnymi oraz fragmentami górnoreglowego boru świerkowego

  1. Rezerwat „Lipowska”

Powołano w 2008 roku, obejmuje swoim zasięgiem szczyt oraz północno-zachodnie i południowo-wschodnie stoki Lipowskiej (1324 m n.p.m.) oraz Rysianki (1332 m n.p.m.) w Beskidzie Żywieckim. Rezerwat utworzono w celu ochrony i zachowania systemu torfowisk wysokich oraz fragmentów górnoreglowego boru świerkowego Plagiothecio-Piceetum tatricum. Powierzchnia rezerwatu na terenie Nadleśnictwa Węgierska Górka wynosi 35,12 ha i znajduje się w leśnictwie Boracza. Pozostała część rezerwatu położona jest na terenie Nadleśnictwa Ujsoły. 

Torfowisko to zbiorowisko roślinne, w miejscu którego z obumarłych szczątków roślinnych tworzy się torf. Torfowiska wysokie powstają najczęściej w obniżeniach terenu, gdzie brak jest odpływu wody. Cechuje je odczyn kwaśny i mała zawartość składników odżywczych. Torfowiska wysokie zwane są również mszarami lub rojstami i w górach spotykane są bardzo rzadko, dlatego te występujące na Hali Lipowskiej uznano za osobliwość Beskidu Żywieckiego. 

Torfowiska na wierzchowinie lipowskiej porośnięte są karłowatymi świerkami, a wśród trzęsawisk pojawiają się liczne oczka wodne. Drzewostan tworzy świerk
o charakterystycznym pokroju korony, ugałęziony do samej ziemi, różniący się wyraźnie od pokroju świerka pochodzenia sztucznego w reglu dolnym. Taki świerk pochodzenia naturalnego jest znamienny dla pierwotnej puszczy karpackiej i dzięki swojemu pochodzeniu oparł się presji klęski gradacyjnej kornika drukarza 

Spośród występujących roślin naczyniowych na szczególną uwagę zasługują rośliny alpejskie oraz rośliny bagienne: żurawina błotna (Oxycoccus pallustris), modrzewnica zwyczajna (Andromeda polifolia) oraz borówka bagienna (Vaccinium uliginosum). Ponadto spotykane są: ciemiężyca zielona (Veratrum lobelianum), goryczka trojeściowa (Gentiana asclepiadea), liczydło górskie (Streptopus amplexifolius), widłaki : jałowcowaty (Lycopodium annotinum)
i wroniec (Huperzia selago), objęte ochroną gatunkową oraz liczne gatunki mchów. Obszar ten, podobnie jak rezerwat Romanka jest miejscem występowania rzadkiego kuraka leśnego głuszca (Tetrao urogallus) oraz takich drapieżników, jak wilk (Canis lupus), niedźwiedź (Ursus arctos) czy ryś (Lynx lynx).

  1. Kaskady i wodospad w Złatnej

Jadąc przez Złatną, a także idąc do źródełka, zauważysz na potokach sztuczne kaskady oraz wodospady. Największy z nich znajduje się Złatnej Hucie ok. 100 metrów od parkingu, tuż obok miejsca biwakowego. Aby do niego dojść, nie przechodź mostu na Bystrej, tylko idź wzdłuż brzegu, aż go zobaczysz. Wodospad wygląda bardzo ładnie, a w upalne dni może
to być idealne miejsce na odpoczynek oraz ożywczą kąpiel. 

  1. Leśna huta szkła w Złatnej 

Przed Habsburgami właścicielem tutejszych ziem był hrabia Adam Wielopolski. Pomiędzy rokiem 1812, a 1815 zawarł on umowę dzierżawy terenu z Georgiem Frenzelem, niemieckiego pochodzenia hutnikiem oraz mistrzem szklarskim. Określono w niej wysokość czynszu oraz wyznaczono teren, na którym będzie znajdowała się leśna huta, oraz z którego będzie pozyskiwane drewno niezbędne do budowy i opalania pieców. Wybór miejsca nie był przypadkowy. Teren obfitował w gruboziarnisty piaskowiec, czystą wodę oraz duże zasoby drzewa bukowego. Na podstawie umowy powstało szereg budowli, w tym m.in. dwa piece hutnicze, tartak i budynek główny huty. Przy pomocy specjalistów sprowadzonych z Czech oraz Moraw szybko uruchomiono działalność. Produkowano w niej m.in. szkło okienne, kieliszki, karafki, flaszki, naczynia szklane, szkło ozdobne oraz tafle szklane. 

W drugiej połowie XIX wieku właścicielką huty została Anda Koln. Był to okres, gdy właścicielem ziem byli już Habsburgowie, którzy z uwagi małą rentowność oraz znaczne wycięcie okolicznych lasów wypowiedzieli umowę dzierżawy. Zamknięcie huty nastąpiło w 1875 roku, a do dziś można zobaczyć pozostałość pieca hutniczego. 

Tuż obok pieca zaczyna się Droga Światła, na którą składa się 14 stacji Drogi Krzyżowej
z tekstami z Ewangelii oraz Dziejów. Jest ona częścią Szlaku Papieskiego w gminie Ujsoły
i prowadzi z centrum Ujsół, przez Halę Rysianka na Lipowską.

  1. Węgierska Górka – Westerplatte Południa

Węgierska Górka zwana jest jako Westerplatte Południa. Podobnie jak na Westerplatte grupka polskich żołnierzy bohatersko odpierała hitlerowski atak w pierwszych dniach września 1939 roku. Było to możliwe dzięki fortom obronnym, które wybudowano w tym samym roku. Z 9 zaplanowanych fortów zdołano wybudować tylko 5 noszących nazwy: Waligóra, Wąwóz, Włóczęga, Wędrowiec i Wyrwidąb. Były to żelbetonowe schrony uzbrojone w ciężkie karabiny maszynowe. Niestety z uwagi na brak czasu nie zdołano ich kompletnie wyposażyć. Jednak to właśnie dzięki tym fortom, polscy żołnierze do 3 września skutecznie bronili naszych granic i opóźnili przemarsz Dywizji Wermachtu. Miało to miejsce pomimo znaczącej przewagi hitlerowców (18 000), do liczby Polaków (1 500).

  1. Fort Wędrowiec (Węgierska Górka)

Poszukiwania rozpoczynam od schronu bojowego Wędrowiec. To najbardziej znane
i najczęściej odwiedzane miejsce w Węgierskiej Górce. Znajdował się w nim sztab dowódcy,
a obecnie stanowi pomnik pamięci narodowej.

  1. Fort Wyrwidąb, Fort Wąwóz, Fort Waligóra, Fort Włóczęga

Forty w Węgierskiej Górce

  • Forty bez problemu można zwiedzić na piechotę, gdyż odległości pomiędzy nimi nie są duże.
  • Prowadzi do nich również ścieżka rowerowa ,,Forty Obronne”.
  • Obok fortu Wędrowiec jest mały bezpłatny parking, na którym można zostawić samochód.
  • Muzeum w Schronie Wędrowiec czynne jest od maja do września. Od poniedziałku do piątku w godz. 9:00 – 16:00 po wcześniejszym kontakcie telefonicznym, natomiast w sobotę i niedzielę w godz. 10:00 – 16:00. Kontakt: Tel: (033) 864-21-87, e-mail: wegierska-gorka@opg.pl
  1. Ścieżki dydaktyczne w okolicy:

Ścieżka dydaktyczna „Trakt cesarski” 

Długość ścieżki: 2 km
Czas: 2,5 godz.

Trasa ścieżki została wyznaczona przez Nadleśnictwo Węgierska Górka wzdłuż drogi potocznie zwanej Cesarką – wybudowanej w XVIII w., za panowania cesarza Józefa II. Droga służyła wówczas jako najkrótszy szlak komunikacyjny łączący Kraków z Wiedniem. Zakątek ten z racji swego położenia i atrakcyjności jest często i chętnie odwiedzany przez turystów. Wyznaczono na niej 9 przystanków tematycznych, jeden punkt widokowy i miejsce odpoczynku na obiekcie turystycznym. Jeden z przystanków – fort „Waligóra” – jest przypomnieniem obrony Węgierskiej Górki z pierwszych dni II wojny światowej.

Ścieżka dydaktyczna „Żabnica – Cięcina” 

Długość ścieżki: 2,2 km.

Trasa wyznaczona wzdłuż urokliwego i bogato przyrodniczo odcinka czarnej ścieżki rowerowej. Tablice dydaktyczne i informacyjne propagują wiadomości o przyrodzie oraz kształtują świadomość proekologiczną.

Ścieżka Przyrodniczo-Dydaktyczna „Dolina Nickuliny”

Długość ścieżki: 2,5 km

W pobliżu Szkolnego Schroniska Młodzieżowego Ośrodka Edukacji Ekologicznej w Rajczy znajduje się ścieżka przyrodniczo-dydaktyczna „Dolina Nickuliny”. Odcinek posiada
8 przystanków edukacyjnych z tablicami.Dojazd do schroniska: pociągiem do stacji Rajcza,
a następnie przejście 2,5 km w lewo (w kierunku wschodnim) od skrzyżowania z drogą Żywiec – Rajcza. Następnie czeka nas krótka wędrówka drogą wzdłuż potoku Nickulina.
W mieszczącym się tu także Ośrodku Edukacji Ekologicznej realizowane są liczne programy – rozpoznawania drzew, krzewów, grzybów i innych. Organizowane są także pogadanki
o charakterze krajoznawczym.

Ścieżka Przyrodniczo – Dydaktyczna „W Dolinie Zimnika”

Długość ścieżki: ok. 1,5 km
Czas: ok. 2 godz.

Trasa Ścieżki Dydaktycznej „Doliną Zimnika”, zawierająca liczne elementy edukacyjne, przebiega przez piękny las leśnictwa Węgierska Górka na terenie gminy Lipowa. Urządzenia turystyczne i przystanki edukacyjne zostały tak zlokalizowane, aby jak najlepiej poznać otaczającą przyrodę.Zadaniem ścieżki jest zwrócenie uwagi na specyfikę górskiej przyrody zarówno ożywionej jak i nieożywionej. Można zapoznać się z bioróżnorodności organizmów współżyjących w środowisku leśnym oraz roli człowieka w zachowaniu dla potomnych walorów przyrodniczych naszego regionu.Ścieżka przebiega u podnóża masywu Skrzycznego i została wytyczona wzdłuż potoku Zimnik. Łagodne tereny ścieżki pozwalają na korzystanie z niej nie tylko wytrawnym turystom, ale również grupom dzieci przedszkolnym i osobom w podeszłym wieku. Trasa ścieżki rozpoczyna się na parkingu leśnym obok leśniczówki Leśnictwa Ostre. Przy wjeździe na parking ustawiona jest tablica przedstawiająca przebieg trasy z zaznaczonymi przystankami. Po przejściu przez kładkę napotykamy tablicę przedstawiającą tematykę pierwszego przystanku. 


Ścieżka Przyrodniczo – Dydaktyczna w „Dolinie Zimnika” składa się z następujących elementów:
Przystanek 1. Poznajemy podstawowe gatunki lasotwórcze
Przystanek 2. „Ptaki sprzymierzeńcami lasu”
Przystanek 3. „Młode Pokolenie Lasu”
Przystanek 4 „Potok Zimnika”
Przystanek 5 „Dokarmianie zwierzyny”
Przystanek 6. „Główne składniki Lasu”
Przystanek 7 „Szkółka leśna”
Ścieżka Dydaktyczno-Przyrodnicza „Dolina Zimnika” została opracowana przez Nadleśnictwo Węgierska Górka.

Ścieżka Przyrodnicza Wzgórze Grojec

Czas: ok. 2-3 godz.

Trasa rozpoczyna się w centrum Żywca, a kończy w Browarze.
Częściowo pokrywa się z żółtym szlakiem turystycznym. Na ścieżce można zapoznać się
z przyrodą i historią Wzgórza Grojec. Trasa wiedzie przez interesujące i charakterystyczne fragmenty tego obszaru. Przedstawia jego bioróżnorodność oraz zwraca uwagę na konieczność czynnej ochrony tego miejsca. Ścieżka wskazuje na powiązania między elementami przyrody ożywionej a geologią i historią tego terenu. Przygotowane zostały następujące przystanki: „Murawa kserotermiczna”, „Zarośla leszczynowe”, „Piec wapienniczy”, „Wyrobisko I” i „Wyrobisko II”, „Punkt widokowy”, „Szczyt Grojca”, „Las sztuczny”, „Torfowisko wysokie” oraz „Las naturalny”.

  1. GeoPark Glinka 

Małpi gaj, tyrolka, odkryty basen o długości aż 110 metrów i ścianka wspinaczkowa na wolnym powietrzu, a to wszystko w starym kamieniołomie, którego historia sięga 1927 roku! Dzieciaki mogą spróbować swoich sił na łatwiejszych trasach parku linowego, o dwóch poziomach trudności z 12 przeszkodami. Na dorosłych czekają trzy poziomy trudności, na których trzeba się zmierzyć z 37 przeszkodami. To nie lada wyzwanie! Dużo emocji budzi również ścianka wspinaczkowa z trasami o wysokości 12 i 17 metrów, na której można wspinać się na wędkę lub prowadząc (czyli z górną lub dolną asekuracją). Zarówno amatorzy, jak i starzy wyjadacze znajdą coś dla siebie. Instrukcji udzielają doświadczeni instruktorzy. Sprzęt udostępniany jest na miejscu. A co dla najmłodszych? Z pewnością ucieszy ich plac zabaw z dużą piaskownicą, zjeżdżalniami i huśtawkami.
Geopark znajduje się we wsi Glinka, w gminie Ujsoły, w powiecie żywieckim. Jest to niewielka, przygraniczna miejscowość, otoczona szczytami Beskidu Żywieckiego
(m.in. Kotelnicy, Jaworzyny, Soliska i Magury). Jest to atrakcja, którą odwiedziny powinien wziąć pod uwagę każdy, kto lubi łączyć aktywny wypoczynek z bliskością przyrody.

Wycieczka klasowa:

– spotkanie z przewodnikiem (Franciszek Warzuta);

– przewodnik udziela informacji o trasie, faunie i florze Beskidu Żywieckiego, ścieżkach dydaktycznych, ekologicznych, omawia walory naturalne ożywione i nieożywione rezerwatu
i całego pasma. W trakcie wędrówki szlakiem pieszym nawiązuję do wiedzy zdobytej w fazie przygotowawczej. Uczniowie wraz z przewodnikiem korzystają z aplikacji (WIKILOC, POLAR, STRAVA, MAPYTURYSZTYCZNE, MAPY.cz).Przewodnik wyjaśnia sens stosowania aplikacji turystycznych np. burzowo.pl, naratunek.pl itd.

-uczniowie rejestrują przebieg trasy, wykonują zdjęcia oraz mapy cyfrowe  (publikacje na FB oraz INSTAGRAMIE)

FAZA KONTROLNA: 

-publikacja materiałów zdobytych w trakcie wycieczki na FB i INSTAGRAMIE.

– zdjęcia;

-mapy cyfrowe

PODSUMOWANIE:

Wycieczka na Halę Rysianki i Lipowską daję szansę realizacji tematów z programów nauczania dla biologii (Rezerwaty przyrody, ścieżki dydaktyczne, ochrona przyrody), historii (Węgierska Górka), geografii (praca z mapą, liczenie odległości, przewyższeń, zabytki przemysłowe, kaskady, osuwiska)

Wycieczka Wielka Rycerzowa (1226m npm) i Mała Rycerzowa (1207 m npm.)

INFORMACJA KRAJOZNAWCZA WIELKA RYCERZOWA:

To szczyt należący do Grupy Wielkiej Raczy, położony w Beskidzie Żywieckim (po słowackiej stronie są to Kysucké Beskydy). Przez szczyt przebiega Wielki Europejski Dział Wodny (między zlewiskiem Bałtyku i Morza Czarnego) oraz granica polsko-słowacka.

TRASA: Soblówka – Przełęcz Przysłop – Wielka Rycerzowa – Mała Rycerzowa – Soblówka

Trasa Soblówka – Wielka Rycerzowa to umiarkowana trasa o dystansie ok. 14 km i 693 m przewyższenia. Zaczyna i kończy się przy Kościele w Soblówce. Czas przejścia, uwzględniając przerwy oraz dłuższy odpoczynek w Bacówce PTTK na Rycerzowej, to ok. 5 godzin. Trasa ta zapewnia wiele pięknych widoków zapierających dech w piersiach, oraz niezapomniane przeżycia.

Faza przygotowawcza: 

– zapoznanie uczniów z trasą wycieczki;

– praca z mapą papierową oraz z mapami cyfrowymi (obliczanie odległości, wysokości, przewyższeń zarówno z map cyfrowych, jak i papierowych),

– praca z przewodnikiem i publikacjami: „Beskid Żywiecki. Przewodnik z mapami”, Beskid Żywiecki. Przewodnik. Wydanie 2018, Stanisław Figiel, Piotr Krzywda, Urszula Janicka-Krzywda, Paweł Franczak

– praca ze stronami internetowymi m.in.: 

https://rycerzowa.pl/

https://hasajacezajace.com/wielka-rycerzowa-beskid-zywiecki/

https://mynaszlaku.pl/petla-na-wielka-rycerzowa-z-soblowki/

https://szlakowe.pl/category/szlaki-turystyczne/beskid-zywiecki/

– opracowanie własnych map cyfrowych w aplikacjach mapy-turystyczne, mapy.cz,  wikiloc, strava, polar

– odszukanie ciekawych miejsc wartych zobaczenia w najbliższej okolicy: 

  1. Węgierska Górka :

– Aleja Zbójników – powstała ona w 2009 i składa się z sześciu monumentalnych rzeźb o wysokości od 4, 5 do 5 metrów przedstawiających postaci zbójników

– Amfiteatr, który oddany został do użytku w 2013 roku. Pierwsza impreza, jaka została w nim zorganizowana to finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Amfiteatr ma oryginalny kształt – jego dach przypomina kapelusz. Membrana, z jakiej jest dach wykonany sprowadzona została ze Szwajcarii. Dach opiera się na łuku nawiązującym wyglądem do tego, który podtrzymuje most nad Sołą. Amfiteatr ma 15 metrów wysokości.

– Bulwary nad Sołą są miejscem lubianym zarówno przez samych mieszkańców, jak i przez rzesze przybywających tu turystów. Jest to miejsce niezwykle urokliwe, wieczorami i w nocy podświetlane z wielu kierunków tak, by wywołać romantyczny nastrój, który dodatkowo potęgują szumiące obok potoki. Najważniejszym elementem całego kompleksu i zarazem największą jego atrakcją jest wykonany z drewna afrykańskiego most łukowy rozwieszony nad Sołą, którym można przejść od poprzecinanego kanałami parku i na Trakt Cesarski. Na Bulwarach znajdują się ponadto: boisko do piłki nożnej, basen rekreacyjny, plac zabaw oraz amfiteatr miejski wykorzystywany latem do różnych celów kulturalnych, w tym na potrzeby koncertów.

– Forty z czasów II Wojny Światowej – Węgierska Górka czasami nazywana jest także jako Westerplatte Południa. Przydomek bierze się z faktu, iż przez trzy dni, od 1 do 3 września 1939 roku, trwała tutaj zaciekła obrona polskich wojsk przed niemieckim atakiem.

  1. Żywiec:

– Muzeum Browaru Żywiec – Browar Żywiecki to jeden z najbardziej

znanych browarów w Europie

Muzeum Browaru Żywiec zostało otwarte w 2006 roku z okazji 150-lecia browaru. Jest jedną z największych i najnowocześniejszych placówek tego typu w Polsce. Już samo położenie muzeum budzi ciekawość. Zlokalizowane jest bowiem w dawnych piwnicach leżakowych browaru. Po przekroczeniu wrót muzeum, goście wchodzą w świat naznaczony ponad 160-letnią historią browaru oraz produkowanego w nim piwa. Przechodząc przez sale ekspozycyjne aktywnie poznają kolejne okresy rozwoju browaru i marki Żywiec aż po współczesność. Po zwiedzeniu pomieszczeń Muzeum, goście mają czas na konsumpcję piwa i zakup pamiątek. Muzeum Browaru Żywiec jest jednym z obiektów Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego wyróżnionym tytułem Gwiazdy Techniki. Od 2010 r. jest tzw. punktem kotwicznym Europejskiego Szlaku Dziedzictwa Przemysłowego, co świadczy o jego ponadregionalnym znaczeniu dla przemysłowej historii Europy

– Pałac Habsburgów – Klasycystyczny pałac znajdujący się w Żywcu.

Rezydencja powstała właściwie w wyniku przebudowy barokowych oficyn otaczających Stary Zamek. W ramach tych prac wzniesiono dwukondygnacyjny budynek z ryzalitem oraz portykiem od strony parku. Z początkowych faz budowy, w wyniku których powstał tzw. pałac arcyksięcia Albrechta, do czasów obecnych zachował się tzw. biały salon, znajdujący się w ryzalicie na drugiej kondygnacji – ponad głównym wejściem. Otrzymał on wystrój neorokokowy oraz nawiązywał wyraźnie do wnętrz sławnych wiedeńskich pałaców: Schönbrunnu i Hofburga. Budowa rezydencji była kontynuowana przez następców. W 1895 r. Państwo Żywieckie odziedziczył Karol Stefan Habsburg. On to zamieszkał w Żywcu wraz z rodziną na stałe oraz zapoczątkował żywiecką linię Habsburgów. Za czasów Karola Stefana połączono część oficyn w jedną całość, tworząc w ten sposób nowe, dwukondygnacyjne skrzydło, zwane pawilonem rozrywkowym. Na jego piętrze urządzono salę balową zwaną salą lustrzaną. Karolowi Stefanowi zawdzięczamy dzisiejszy kształt pałacu. Wystrój jego wnętrz powierzono krakowskim artystom: Tadeuszowi Stryjeńskiemu oraz Franciszkowi Mączyńskiemu. Arcyksiążę Karol Stefan, miłośnik sztuki, zgromadził na zamku kolekcję obrazów, a także sreber, które, niestety, zrabowane zostały w czasie II wojny przez Niemców. Po wojnie w rezydencji umieszczono Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych, który działa do dziś. Żywieccy Habsburgowie zapisali się w dziejach Polski bardzo chlubnie. Sam Karol Stefan w latach międzywojennych uznawany był za odpowiedniego kandydata do korony przez środowisko monarchistyczne. Dwaj jego synowie, Karol Olbracht oraz Leon Karol, okazali się być wielkim, polskimi patriotami. Karol Olbracht, polski oficer w okresie międzywojennym, w latach II wojny był prześladowany i więziony przez Niemców. Jego małżonka, Alicja Ankarcrona, współpracowała z Armią Krajową. Z kolei Leon Karol walczył najpierw w wojnie polsko-ukraińskiej 1919 roku, a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, w czasie której został ranny i zachorował na gruźlicę.

– Jezioro Żywieckie – zbiornik retencyjny na rzece Sole koło Żywca

Jezioro Żywieckie jest sztucznym zbiornikiem wodnym, który powstał w 1966 r. na skutek spiętrzenia wód rzeki Soły. Na Sole zbudowano zaporę Tresna. Jej nazwa pochodzi od miejscowości Tresna nad Jeziorem Żywieckim. Kiedy Jezioro Żywieckie powstawało, Tresna została częściowo zalana, podobnie jak kilka innych okolicznych wsi – Stary Żywiec, Zarzecze, Zadziela.

Przy tamie Tresna znajduje się elektrownia wodna, a sztuczne Jezioro Żywieckie pełni funkcję przeciwpowodziową i rekreacyjną.

– Muzeum Miejskie- Stary Zamek w Żywcu wybudowany został w XVI wieku w stylu renesansowym na miejscu średniowiecznego zamku, który uległ całkowitemu zniszczeniu w 1477 roku. Obecnie znajduje się tutaj Muzeum Miejsce w Żywcu. W muzeum można poznać dokładnie historię miasta oraz Żywiecczyzny. Organizowane są tutaj również prywatne imprezy jak bankiety czy wesela. Muzeum jest udostępnione gościom od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00 – 17:00, w weekendy, czyli soboty i niedziele natomiast w godzinach od 10:00 do godziny 16:00.

– Rynek w Żywcu – wraz z pobliskimi budynkami, w tym ratusz oraz dzwonnica. Rynek w Żywcu pełni funkcję serca całego miasta – to tutaj odbywają się najważniejsze wydarzenia, w sezonie letnim liczne mini koncerty czy jakieś mniejsze eventy. Rynek otoczony jest odnowionymi kamienicami z kolorową elewacją. W centralnym punkcie zlokalizowany jest ratusz miejski wybudowany w XIX wieku. Do dnia dzisiejszego jest on siedzibą władz miejskich. Codziennie, punktualnie w południe możemy usłyszeć hejnał żywiecki. Na rynku i w jego okolicach znajduje się bardzo dużo punktów gastronomicznych i usługowych. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Będąc na rynku w Żywcu warto również odwiedzić dzwonnicę, która wzniesiona została w latach 1723 – 1724 na miejscu zniszczonej w pożarze starszej dzwonnicy.

– Park Miniatur – Park ten znajduje się na terenie wcześniej już opisanego pałacu Habsburgów. Park obecnie posiada 23 miniatury budowli, które można zobaczyć w Żywcu. Warto również zwrócić uwagę na miniatury roślin, którym poświęcono wiele uwagi, okalających większość miniaturowych budowli. Samych “roślin” jest ponad 1 200 sztuk oraz ponad 140 gatunków. Park można zwiedzać codziennie od początku maja do końca października. W pozostałych miesiącach jest on niedostępny dla zwiedzających.

– Golgota Beskidów – W niewielkiej wsi Radziechowy leżącej koło Żywca znajduje się intrygująca i oryginalna, inna niż zazwyczaj spotykane, droga krzyżowa. Wykonane ze spiżu, z wielkim rozmachem stacje są realistyczne i bardzo poruszające. Nie sposób na tej drodze być obojętnym, nawet jeżeli religijne przesłanie Golgoty jest komuś obce. Trafić tam łatwo. Jadąc samochodem tuż za granicą miasta i słynnym żywieckim browarem (gdzie można zwiedzić ciekawe muzeum) skręcamy w prawo obok urzędu gminy i tablicy „Radziechowy” i dalej jedziemy prosto ok. 4 km aż do niewielkiego placyku, gdzie znajduje się końcowy przystanek autobusowy MZK linii nr 5, którym można tu dojechać z Żywca.

– Mini ZOO koło Żywca – W 2009 roku żywiecki park został zrewitalizowany i jest obecnie jedną z największych atrakcji Żywca, a Stajnia i Mini Zoo, co ważne, są udostępnione za darmo. To bardzo ciekawe miejsce dla najmłodszych, ale nie tylko. Można tu pooglądać zwierzątka hodowlane – kozy, pawie, kury, kanarki, papugi, nawet krowę i osiołki, a od niedawna również daniele podarowane w 2013 roku przez Parę Prezydencką. W tym samym jeszcze roku para danieli wzbogaciła żywieckie mini zoo o młodego cielaka – samiczkę.

  1. Geo-Park Glinka, Glinka 4, 34-371

Małpi gaj, tyrolka, odkryty basen o długości aż 110 metrów i ścianka wspinaczkowa na wolnym powietrzu, a to wszystko w starym kamieniołomie, którego historia sięga 1927 roku! Dzieciaki mogą spróbować swoich sił na łatwiejszych trasach parku linowego, o dwóch poziomach trudności z 12 przeszkodami. Na dorosłych czekają trzy poziomy trudności, na których trzeba się zmierzyć z 37 przeszkodami. To nie lada wyzwanie! Dużo emocji budzi również ścianka wspinaczkowa z trasami o wysokości 12 i 17 metrów, na której można wspinać się na wędkę lub prowadząc (czyli z górną lub dolną asekuracją). Zarówno amatorzy, jak i starzy wyjadacze znajdą coś dla siebie. Instrukcji udzielają doświadczeni instruktorzy. Sprzęt udostępniany jest na miejscu. A co dla najmłodszych? Z pewnością ucieszy ich plac zabaw z dużą piaskownicą, zjeżdżalniami i huśtawkami. Geopark znajduje się we wsi Glinka, w gminie Ujsoły, w powiecie żywieckim. Jest to niewielka, przygraniczna miejscowość, otoczona szczytami Beskidu Żywieckiego (m.in. Kotelnicy, Jaworzyny, Soliska i Magury). Jest to atrakcja, którą odwiedziny powinien wziąć pod uwagę każdy, kto lubi łączyć aktywny wypoczynek z bliskością przyrody.

  1. Ski Park Rajcza, Rynek 1, 34-340 Rajcza
  2. Park Linowy w Milówce, ul. Parkowa, 34-360 Milówka
    6. Przyrodnicza ścieżka edukacyjna
    „Soblówka – Rycerzowa”

Podstawowym celem tej ścieżki przyrodniczej jest przybliżenie turystom wyjątkowości i różnorodności szaty roślinnej Beskidów (na której skupia się w głównej mierze) oraz jej zagrożeń na przykładzie rejonu Soblówki w Beskidzie Żywieckim. Miejsce to wybrano ze względu na jego wyjątkowe piękno i wybitne walory przyrodnicze. To właśnie tu odnaleźć można wiele interesujących, charakterystycznych dla Beskidów zbiorowisk roślinnych, a tak że obserwować wiele przemian jakim podlega beskidzka przyroda wskutek działalności ludzkiej. Hala Rycerzowa jest licznie odwiedzana przez turystów, a szlaki którymi poprowadzono ścieżkę są często uczęszczane. Zapewne wielu turystów chciałoby dowiedzieć się czegoś więcej o otaczającej ich przyrodzie. W rejonie działa również Szkolne Schronisko Młodzieżowe w Rajczy Nickulinie, będące ośrodkiem edukacji ekologicznej. Posiada ono swoją filię w Soblówce. Ścieżka wytyczona jest wzdłuż znakowanych szlaków turystycznych z Soblówki na Halę Rycerzową (szlaki: zielony, żółty i czarny). Wspomniane szlaki tworzą pętlę, pozwalającą przejść całą ścieżkę i wrócić do Soblówki. nem „Worka Raczańskiego”. 

Najwyższymi szczytami w tej grupie są 

Wielka Racza (1236 m n.p.m.) i Wielka Rycerzowa (1226 m n.p.m.).

Ochrona przyrody

Ścieżka prowadzi przez tereny przyrodniczo cenne, objęte różnymi formami ochrony przyrody. Przede wszystkim zlokalizowana jest w granicach
Żywieckiego Parku Krajobrazowego.Żywiecki Park Krajobrazowy jest najstarszym karpackim parkiem krajobrazowym. Utworzono go w 1986 r. Zajmuje powierzchnię 35870 ha, posiada również otulinę o powierzchni 21790 ha. Grupa Wielkiej Raczy wraz z grupą Pilska tworzą dwa główne pasma Parku.Żywiecki Park Krajobrazowy powołano z potrzeby ochrony wartości przyrodniczych, fizjograficzno-krajobrazowych i kulturowych Beskidu Żywieckiego. Beskid Żywiecki został także włączony do Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. W rejonie znajduje się też wiele rezerwatów. Najbliższe to rezerwaty„Dziobaki”, „Oszast” oraz „Muńcoł”, a tuż za granicą słowcką „Wychlowskie Skały”.

  1. Milówka

Pierwsze wzmianki o Milówce pochodzą z 1608 roku. W 1872 roku Milówka uzyskała prawa miejskie. Dopiero w 1936 roku je utraciła – od tamtego czasu ma prawa wiejskie.

Pod koniec XIX wieku Milówka była ważnym ośrodkim handlowym. To tutaj był najsłynniejszy jarmark na terenie Beskidu Żywieckiego. 

Dzięki rozwojowi handlu w 1884 roku powstała tutaj linia kolejowa łącząca Żywiec ze Zwardoniem.

Wycieczka klasowa:

– spotkanie z przewodnikiem (Grzegorz Luranc);

– przewodnik udziela informacji o trasie, faunie i florze Beskidu Żywieckiego, ścieżkach dydaktycznych, ekologicznych, omawia walory naturalne ożywione i nieożywione rezerwatu
i całego pasma. W trakcie wędrówki szlakiem pieszym nawiązuję do wiedzy zdobytej w fazie przygotowawczej. Uczniowie wraz z przewodnikiem korzystają z aplikacji (WIKILOC, POLAR, STRAVA, MAPYTURYSZTYCZNE, MAPY.cz).Przewodnik wyjaśnia sens stosowania aplikacji turystycznych np. burzowo.pl, naratunek.pl itd.

-uczniowie rejestrują przebieg trasy, wykonują zdjęcia oraz mapy cyfrowe  (publikacje na FB oraz INSTAGRAMIE)

FAZA KONTROLNA: 

-publikacja materiałów zdobytych w trakcie wycieczki na FB i INSTAGRAMIE.

– zdjęcia;

-mapy cyfrowe

– pogadanka w języku angielskim – wnioski oraz doświadczenia i emocje które, towarzyszyły podczas wycieczki zostają omówione na lekcji podsumowującej wyprawę

PODSUMOWANIE:

Wycieczka na Wielką Rycerzową i Małą Rycerzową daję szansę realizacji tematów z programów nauczania dla biologii (Rezerwaty przyrody, ścieżki dydaktyczne, ochrona przyrody), historii (Węgierska Górka), geografii (praca z mapą, liczenie odległości, przewyższeń, zabytki przemysłowe, kaskady, osuwiska, wodospady, Wielki Europejski Dział Wodny (między zlewiskiem Bałtyku i Morza Czarnego).

TRASA: Kozubnik (czarny szlak turystyczny)- Pod Żarem (odejście od szlaku czarnego), Żar (761
m n.p.m.) – Kiczera (827 m n.p.m, żółty szlak turystyczny) – Porąbka, ul. Smrekowa.
Faza przygotowawcza:
– zapoznanie uczniów z trasą wycieczki;
– praca z mapą papierową oraz z mapami cyfrowymi (obliczanie odległości, wysokości,
przewyższeń zarówno z map cyfrowych, jak i papierowych),
– praca ze stronami internetowymi m.in.:

– opracowanie własnych map cyfrowych w aplikacjach mapy-turystyczne, mapy.cz, wikiloc,
strava, polar
– odszukanie ciekawych miejsc wartych zobaczenia w najbliższej okolicy:
1. Przystanek – Góra Żar

2. Przystanek – Elektrownia Porąbka-Żar – druga co do wielkości elektrownia szczytowo-pompowa w Polsce

3. Przystanek – Kiczera

Góra Żar znajduje się w Beskidzie Małym. Szlak Kozubnik -Żar – Kiczera – Porąbka jest łatwy. Do pokonania jest na nim około 800 metrów przewyższenia. Plusem szlaku jest droga wiodąca przez las. Ścieżkę rozpoczyna szlak- czarny Kozubnik, prowadzący początkowo drogą asfaltową. Po chwili, obok budynku Szkoły Podstawowej nr 2, skręca się w lewo. Powoli ścieżka pnie się w górę, mijając przy tym liczne zabudowania. Szlak czarny jest bardzo dobrze oznakowany. Mijając ostatnie zabudowania ,dalej należy się kierować asfaltową drogą leśną. Po chwili szlak czarny odbija w prawo z ulicy Kozubnickiej na ulicę Konarową. Po około 1 km – dochodzi się do miejsca, w którym szlak czarny skręca z drogi asfaltowej w lewo – wchodząc przy tym w las.
Szlak czarny od razu zaczyna piąć się w górę, ale nie jest bardzo stromo. Około 1.60 kilometra czarny szlak skręca w prawo i zaczyna się krótkie, lecz strome podejście. Mierzące około 300 metrów. Po około 2.20 km – dociera się do drewnianego domku. Zza drzew wyłania się widok na Jezioro Czanieckie.
W końcu z około 500 metrów, oczom ukazuje się tor saneczkowy, budynek górnej stacji kolejki linowej oraz nadajnik na Górze Żar.
Góra Żar jest bardzo dobrym miejscem widokowym. Z jej szczytu można podziwiać szczyty Beskidu Śląskiego oraz Żywieckiego, Jezioro Międzybrodzkie, Jezioro Żywieckie, Jezioro Czanieckie. Między górami widać również Rzekę Sołę.
Na Żarze znajduje się elektrownia szczytowo-pompowa wraz ze zbiornikiem wodnym. Jest to druga co do wielkości elektrownia wodna w Polsce, wykorzystująca jako zbiornik dolny Jezioro Międzybrodzkie, którego zapora znajduje się w Międzybrodziu Bialskim, natomiast górny zbiornik ( całkowicie sztuczny ) wybudowany jest na szczycie góry Żar.O lokalizacji elektrowni zadecydowały wyjątkowo korzystne warunki topograficzne: duży spad przy małej odległości między zbiornikami oraz możliwość wykorzystania zagospodarowanej rzeki Soły. Zlokalizowana na górze Żar elektrownia wysokospadowa o mocy 500 MW i spadzie 440 m jest jedyną w Polsce elektrownią podziemną. Przeznaczona jest do regulacji systemu energetycznego w czasie szczytów i zapadów obciążenia. Elektrownia szczytowo-pompowa na górze Żar, a właściwie w jej wnętrzu, została oddana do eksploatacji 31 grudnia 1979 r. Ogromny zbiornik wodny na szczycie góry, stanowiący integralną część elektrowni, przyciąga w okresie wakacyjnym i w weekendy ogromne rzesze turystów. Zlokalizowane wewnątrz góry turbiny zajmują wraz z pozostałymi instalacjami przestrzeń o wielkości porównywalnej do kościoła mariackiego. Elektrownia na górze Żar jest jedyną elektrownią podziemną w Polsce. Elektrownia jest przeznaczona do regulacji systemu energetycznego w czasie szczytów i zapadów obciążenia. Krótki rozruch elektrowni (180 sek. do pracy generacyjnej) kwalifikuje ją również do pracy interwencyjnej. Zadaniem każdej elektrowni szczytowo-pompowej jest przemiana energii elektrycznej w energię grawitacyjną wody pompowanej do górnego zbiornika oraz proces odwrotny. Zamianie ulega tutaj energia elektryczna w energię potencjalną grawitacji poprzez wpompowanie wody ze zbiornika dolnego do górnego w okresie nadwyżki produkcji nad zapotrzebowaniem na energię elektryczną (np. w nocy), a następnie, w godzinach szczytu, następuje odwrócenie procesu. Na tym też opiera się ekonomika działania tego typu zakładów. Energia elektryczna jest skupowana w okresie, gdy jest najtańsza, a oddawana do systemu (sprzedawana) w okresie najwyższego zapotrzebowania i za wysoką cenę. Z Żaru, kolejna część szlaku prowadzi na Kiczerę. Kiczera wznosi się na wysokość 827 metrów n.p.m. Aby na nią wejść należy pójść czerwonym szlakiem, wzdłuż zbiornika elektrowni. Początkowo trasa prowadzi asfaltem, a nastęnie skręca w lewo na leśną ścieżkę, którą dochodzi się na szczyt.
Ze szczytu Kiczery, podziwiać można przepiękny widok. Ponieważ Kiczera jest wyższa od Żaru o 66 metrów, można podziwiać zbiornik elektrowni szczytowo-pompowej z góry. Wówczas zobaczymy całą potęgę inwestycji wykonanej przez człowieka. Jest to jedna z wspanialszych panoram Beskidu Małego.
Zejście do Porąbki odbywa się żółtym szlakiem i prowadzi ścieżką leśną.

Ośrodek widmo w Kozubniku

Kozubnik znany jest od lat z Zespołu Domów Wypoczynkowo Szkoleniowych HPR Porąbka- Kozubnik – byłego ośrodka Hutniczego Przedsiębiorstwa Remontowego w Katowicach. Na obszarze o powierzchni 7,5 ha był ośrodkiem samowystarczalnym, posiadał własne ujęcie wody, oczyszczalnię ścieków i awaryjny system zasilania. Kompleks ośrodka usytuowany jest w dolinie potoku Mała Puszcza i otoczony jest z trzech stron masywem górskim Kiczory, Żarem i Kozubnikiem. Do ośrodka prowadziła wąska, asfaltowa droga, na której dawniej znajdowała się sygnalizacja świetlna, co na tamte czasy było nowością. Kiedyś Ośrodek stanowił miejsce relaksu i wakacyjnej beztroski, od lat stał opuszczony i popadał w ruinę. Ale zaczęła się nowa, lepsza karta w historii ośrodka – trwa rewitalizacja upadłego prl-owskiego kompleksu wypoczynkowego, są plany, aby znów to miejsce zapełniło się turystami! Prace ruszyły w 2014 roku, projekt podzielony jest na kilka etapów, ma tu powstać kilkaset apartamentów, spa, baseny, siłownia, restauracja, kasyno i inne miejsca uciech. Być może stary nowy Kozubnik znów zadziwi świat, tym razem w bardzo nowoczesnej odsłonie.

Porąbka
Jest jedną z ciekawszych wsi na terenie województwa śląskiego, a znajdujące się tu atrakcje turystyczne z pewnością zasługują na uwagę. Porąbka przyciąga ciekawymi obiektami oraz malowniczym położeniem. Ta wieś rozłożyła się w dolinie Soły, u stóp Beskidu Małego, a piękna okolica sprzyja aktywnej turystyczne. Ci, którzy znajdą tu noclegi, będą mogli urządzać ciekawe wycieczki pieszej i rowerowe, będą mogli też spędzać czas na uprawianiu sportów wodnych. Utworzone na Sole jeziora (Międzybrodzkie i Żywieckie) idealnie nadają się do spędzania czasu w taki właśnie sposób. Pobliskie góry są też doskonałym miejscem dla tych, którzy chcą jeździć na nartach. Wycieczki na biegówkach lub korzystanie z tras zjazdowych na stokach góry Żar –oto kolejne atrakcje turystyczne, z jakich można tu skorzystać. Jest też Porąbka miejscowością atrakcyjną dla tych, którzy szukają ciekawych obiektów o znaczeniu historycznym. Jedną z ważniejszych ciekawostek jest tu zamek Wołek, którego ruiny znajdują się na wzgórzu górującym nad wsią.
Najważniejsza atrakcją jest tu jednak zapora na Sole, będąca obiektem wyjątkowym z kilku względów. Budowana na Sole w latach 1928-1937, pozwoliła na okiełzanie Soły i na utworzenie Jeziora Międzybrodzkiego. Co ciekawe, została ona zbudowana według projektu Gabriela Narutowicza – człowieka, który przeszedł do historii jako pierwszy prezydent PR. Przy tej zaporze w pierwszej połowie lat 50-tych XX wieku powstała elektrownia wodna. Do dziś jest ona jedną z największych ciekawostek w tej części kraju, a możliwość zwiedzenia jej jest dodatkowym magnesem dla odwiedzających Beskid Mały turystów.
Porąbka staje się coraz ważniejszym ośrodkiem turystycznym w Beskidach. Liczne ośrodki wypoczynkowe sprawiają, że każdy może tu znaleźć noclegi w dogodnych warunkach i w przystępnej cenie. Czekają tu również wspaniałe atrakcje turystyczne oraz gęsta sieć szlaków, dzięki której można bez problemów planować wycieczki w rejonie tej miejscowości. Tu moc atrakcji czeka i zimą, i latem, a w pięknym otoczeniu każdy z nas szybko zregeneruje swe siły.
Międzybrodzie Żywieckie
Międzybrodzie Żywieckie to miejscowość w Beskidzie Małym w powiecie żywieckim, w województwie śląskim, 15km od miasta Żywiec. Leży na południowym zboczu Góry Żar i na wschodnim brzegu Jeziora Międzybrodzkiego.
Międzybrodzie Żywieckie jest ośrodkiem wypoczynkowym i sportowym, a ze względu na walory przyrodnicze jest idealną bazą wypadową w okoliczne lasy i górskie szlaki turystyczne. Sama miejscowość stanowi również atrakcyjne i ciekawe miejsce do wypoczynku. Tutaj czeka na turystów przede wszystkim słynna Góra Żar, z której roztacza się przepiękny i niezapomniany widok na okolicę. Wyniesienie Góry Żar jest obszarem o dużej atrakcyjności dla lotniarzy i szybowników. Znajduje się tam też słynna w Polsce Górska Szkoła Szybowcowa. Szczyt Żar słynie także z „paranormalnego zjawiska”, czyli odwrotnej grawitacji, która wciąga samochody do góry, a tak naprawdę to złudzenie optyczne.
Na miłośników sportów wodnych, kąpieli czy wędkarzy czeka Jezioro Międzybrodzkie, które powstało w 1937 roku. Do dyspozycji mamy wiele plaż z placami zabaw i kąpielisk. To idealne miejsce na rodzinną rekreację.
Kajaki, rowerki wodne – to kolejna atrakcja z jakiej możemy skorzystać na tafli Jeziora Międzybrodzkiego, w okolicy jest wiele wypożyczalni sprzętów wodnych.
Kolejnym ciekawym miejscem nie tylko dla dzieci, ale i dorosłych może okazać się park linowy „Trollandia” (Adres: Górska, Międzybrodzie Żywieckie) http://www.trollandia.pl/, który oferuje cztery trasy o różnym stopniu trudności oraz „Zoolandię” dla dzieci od 3 roku życia. Przy dolnej stacji kolei terenowej na Żar znajdziemy zjeżdżalnię pontonową – to świetna zabawa dla najmłodszych. Bez wątpienia atrakcją będzie tor saneczkowy działający cały rok i cieszący się dużą popularnością.

Widok wzbijających się szybowców i paralotni to także przykuwające wzrok zjawisko. Zapora Porąbka (Adres: ul.Łazki, Międzybrodzie Bialskie) – niedaleko znajduje się pierwsza w Polsce zapora wodna powstała pomiędzy 1928–1937 rokiem w Międzybrodziu Bialskim.
Spiętrza wody rzeki Soły, tworząc Jezioro Międzybrodzkie. Długość zapory to ok. 260 metrów , a wysokość to ok. 40 metrów. Tutaj nie tylko dzieci będą zachwyceni malowniczą panoramą na jezioro i góry.
Zapora Tresna – zapora wodna w pobliskiej miejscowości Tresna, która spiętrza wody wody Soły, tworząc Jezioro Żywieckie. (Adres: Żywiecka 6, Tresna).
Dla miłośników rowerów górskich możemy skorzystać z tras downhillowych z Góry Żar. Mamy do dyspozycji 3 trasy: Trasa Easy Line o długości 1.7km, Trasa Air Line o długości 2,3km oraz najtrudniejszą trasę: Trasa Downhill o długości 2km.
W okresie letnim możemy skorzystać również z przejażdżki na hulajnodze terenowej tzw. Monsterroller. Zjazd przebiega 2 trasami: łatwa – asfaltowa, oraz trudniejsza – szlakiem stoku narciarskiego. Bardziej odważni mogą poszybować na paralotni z wykwalifikowanym instruktorem i podziwiać malowniczą panoramę okolicy z góry. Do Międzybrodzia Żywieckiego, warto także w okresie zimowy, gdyż trasa narciarska na Górze Żar (http://www.pkl.pl/gora-zar/gora-zar.html) dzięki naśnieżaniu i sztucznemu oświetleniu pozwala korzystać z jej walorów do późnych godzin nocnych. Będąc w Międzybrodziu Żywieckim, warto też zajrzeć do pobliskiej miejscowości Czernichów, gdzie znajduje się pomnik poświęcony mieszkańcom poległym w czasie II wojny światowej, murowana kapliczka z drewniana XVIII-wieczną dzwonnicą, starą remizę strażacką oraz przydrożne figury barokowe.
Międzybrodzie Żywieckie doskonale odnajduje się w roli miejscowości wypoczynkowej. Bazę noclegową tworzą przede wszystkim małe, kameralne oraz komfortowe obiekty, pensjonaty, kwatery prywatne czy pokoje gościnne. Szukający noclegu, mogą zdecydować się też na zakwaterowanie w domach wczasowych lub wynajdź domki kempingowe.

Wycieczka klasowa:
– kierownik wycieczki udziela informacji o trasie, faunie i florze Beskidu Śląskiego, ścieżkach
dydaktycznych, ekologicznych, omawia walory naturalne ożywione i nieożywione rezerwatu i
całego pasma. W trakcie wędrówki szlakiem pieszym nawiązuję do wiedzy zdobytej w fazie
przygotowawczej. Uczniowie wraz z kierownikiem korzystają z aplikacji (WIKILOC, POLAR,
STRAVA, MAPYTURYSZTYCZNE, MAPY.cz). Kierownik wyjaśnia sens stosowania aplikacji
turystycznych np. burzowo.pl, naratunek.pl itd.

-uczniowie rejestrują przebieg trasy, wykonują zdjęcia oraz mapy cyfrowe (publikacje na FB
oraz INSTAGRAMIE)

FAZA KONTROLNA:
-publikacja materiałów zdobytych w trakcie wycieczki na FB i INSTAGRAMIE.

– zdjęcia;
-mapy cyfrowe
PODSUMOWANIE:
Wycieczka na Górę Zar, Kiczerę daje szansę realizacji tematów z programów nauczania dla biologii (Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza -Wielka i Mała Puszcza), geografii (wycieczka na Górę Żar, Kiczerę – topografia terenu, skały, posługiwanie się mapą, praca z mapami cyfrowymi), wychowanie fizyczne (przejażdżki na hulajnodze terenowej tzw. Monsterroller, trasa narciarska, Kajaki, rowerki wodne, trasy rowerowe), historii ( murowana kapliczka z drewniana XVIII-wieczną dzwonnicą, starą remizę strażacka oraz przydrożne figury barokowe ), fizyki („paranormalne zjawisko”, czyli odwrotnej grawitacji, zapora, elektrownia).

Wycieczka Jałowiec (1111 m n.p.m.)

TRASA: 

Koszarawa – Jałowiec (1111 m n.p.m.) – Koszarawa

Jałowiec to szczyt o wysokości 1111 m n.p.m. Według regionalizacji Kondrackiego zaliczany jest on do Beskidu Makowskiego. Jednak wiele osób przypisuje go Beskidowi Żywieckiemu. Na szczycie znajduje się wiata i ławeczki dla turystów. Również umieszczona jest tablica informacyjna z opisaną panoramą na okoliczne szczyty. Na górze, umieszczony jest również krzyż upamiętniający spotkanie na szczycie kardynałów: Wojtyły oraz Wyszyńskiego.

Jałowiec to również góra, która kryje w sobie burzliwą historię II wojny światowej. Przebiegała tędy granica pomiędzy Generalnym Gubernatorstwem a III Rzeszą. Stąd w jego masywie  można zobaczyć pozostałości po zabudowaniach posterunków armii niemieckiej

Faza przygotowawcza: 

– zapoznanie uczniów z trasą wycieczki;

– praca z mapą papierową oraz z mapami cyfrowymi (obliczanie odległości, wysokości, przewyższeń zarówno z map cyfrowych, jak i papierowych),

– praca z przewodnikiem: Andrzej Matuszczyk, Beskid Żywiecki. Pasmo Jałowieckie i Grupa Mędralowej oraz Solniska i Lasek. Przewodnik turystyczny. Warszawa Kraków 1991. 

– praca ze stronami internetowymi m.in.: 

https://mynaszlaku.pl/jalowiec-1111-m-n-p-m-w-swieto-niepodleglosci/

https://gorydlaciebie.pl/wyprawy/jalowiec-cieniu-babiej-gory/

https://www.trasadlabobasa.pl/tab/legenda/jalowiec_szlaki_i_petle/703

https://odtur.pl/atrakcje/zawoja-jalowiec-1111-m-n-p-m–52925.html

– opracowanie własnych map cyfrowych w aplikacjach mapy-turystyczne, mapy.cz,  wikiloc, strava, polar

– odszukanie ciekawych miejsc wartych zobaczenia w najbliższej okolicy: 

  1. Ścieżka przyrodnicza im. kard. Stefana Wyszyńskiego.

Ścieżka prowadzi przez teren leśnictwa Roztoki i Wełcza, po najciekawszych fragmentach Pasma Jałowieckiego, osiągając jego szczyt – Jałowiec (1111 m n.p.m.). Trasa pokonuje różnicę wysokości 500-550 m, biegnąc oznaczonymi szlakami turystycznymi. Ścieżka liczy 10 przystanków:

  1. Początek ścieżki, 2. wodospad, 3. pomnik przyrody – świerk Siłosław, 4. polana Krawcowa, 5. szczyt Jałowca, 6. typy siedliskowe lasu wyższych położeń Pasma Jałowieckiego, 7. Przełęcz Kolędówki, 8. gospodarka leśna, 9. pomnik szczerej wdzięczności, 10. Tradycje zabawkarskie w Stryszawie.

Przystanki na ścieżce przybliżają przyrodnicze osobliwości terenu takie jak: wodospad, świerk „Siłosław” – pomnik przyrody, polana Krawcowa – miejsce występowania szafranu spiskiego (krokusa) czy sam szczyt Jałowca, zapoznają z pracą leśnika a także ukazują lokalne tradycje. Jedna z tablic poświęcona jest Ks. Biskupowi Stefanowi Wyszyńskiemu, który często te tereny odwiedzał. Wędrując tą ścieżką, poznamy budowę geologiczną Pasma Jałowieckiego, zwierzęta i rośliny tu występujące, będziemy podziwiać efektowne panoramy ze szczytu Jałowca i Przełęczy Kolędówki oraz dowiemy się na czym polega praca leśnika. 

  1. Wodospad na Upornym Potoku.

Wodospad Roztoki zlokalizowany jest na Upornym Potoku W Beskidzie Żywieckim. Niestety żadne źródła nie podają jaką ma wysokość (główny próg ma ok. 5m). Przy wodospadzie znajdują się bezpieczne schody z poręczą  ułatwiające zejście do jego podnóża. Najłatwiej do niego dojść ścieżką przyrodniczą im. Kard. Stefana Wyszyńskiego
z Roztoki.

  1. Ścieżka przyrodnicza „Jasień” 

Ścieżka prowadzi przez teren leśnictwa Jasień  do historycznej Kaplicy Konfederatów Barskich zlokalizowanej na górze Jasień. Trasa pokonuje różnicę wzniesień ok. 150 m, podczas których turyści mogą poznać bogatą faunę i florę beskidzkich lasów.

Ścieżka powstała celem udostępnienia lasu mieszkańcom miasta Sucha Beskidzka i okolic oraz wszystkim odwiedzającym Zamek Królewski w Suchej Beskidzkiej. Tematyką ścieżki jest  różnorodność gatunków drzew na terenie Nadleśnictwa, szkody powodowane przez zwierzynę i metody ochrony przed nimi. Na tym krótkim odcinku ścieżki poznajemy aż 10 gatunków drzew, o których różnych ciekawostek możemy dowiedzieć się z tablic edukacyjnych. 

 Kaplica Konfederatów Barskich wzniesiona została prawdopodobnie w 1773 roku, dla upamiętnienia walk, jakie w maju 1771 roku stoczyły oddziały Konfederatów Barskich z wojskami Moskali, którymi dowodził generał Aleksander Suworow. Podczas tych zmagań, śmierć poniosło ok. dwustu konfederatów. Wnętrze kaplicy podzielone jest na mały przedsionek i część główną. W ołtarzu kaplicy znajduje się obraz Matki Boskiej Częstochowskiej, patronki Konfederatów. Obok kaplicy znajduje się symboliczna mogiła
z osadzonym na niej krzyżem brzozowym, będąca symbolem patriotów, walczących w obronie Ojczyzny. Obecnie podczas świąt patriotycznych, m.in.: 3 Maja odbywają się tam uroczyste Msze święte, sprawowane w intencji Ojczyzny. Jak mówi miejscowa legenda, właśnie na górze Jasień do rosyjskiej niewoli pojmany został Maurycy hrabia Beniowski.

  1. 4. Wodospad na Mosornym Potoku

Wodospad na Mosornym Potoku to jedna z najwyższych i najładniejszych kaskad w całych Beskidach. Woda spada z pionowego, 8-metrowego progu, efektownie rozpryskując się o występy skalne – całość tworzy bardzo atrakcyjną amfiteatralną ścianę. Na odsłoniętych skałach wyraźnie widoczne są warstwy fliszu karpackiego, z którego zbudowany jest próg wodospadu.

Wodospad znajduje się w Zawoi, w głębokim leśnym wąwozie, na północnym zboczu Mosornego Gronia (1047 m n.p.m.). Doliną potoku prowadzi szlak turystyczny, a pod samą kaskadę można dojść dobrze oznaczoną i zabezpieczoną drewnianą balustradą ścieżką.
Wodospad na Mosornym Potoku jest jedną z największych atrakcji okolicy.

5. Babiogórski Park Narodowy (i oczywiście Babia Góra)

Utworzony został w 1954 r. Jest jednym z mniejszych parków – jego powierzchnia wynosi 3391,5 ha. Wokół parku wyznaczono otulinę o powierzchni 8 437 ha. W jego godle znajduje się rzadka roślina – okrzyn jeleni.

Babiogórski Park Narodowy obejmuje północną i częściowo południową część masywu Babiej Góry (najwyższego pasma w obrębie Beskidu Wysokiego), na długości około 10 km, licząc od Przełęczy Jałowieckiej do Przełęczy Krowiarki. Park obejmuje obszar masywu od wysokości około 700 m n.p.m. do samego szczytu noszącego nazwę Diablak (1725 m).

Roślinność na obszarze masywu Babiej Góry charakteryzuje się układem piętrowym: do wysokości 700 m występuje piętro pogórza, nad nim ciągnie się regiel dolny, gdzie dominuje brzezina karpacka i bór jodłowo-świerkowy, nad tym do wysokości 1390 m występuje regiel górny (bór świerkowy), a powyżej rosną kosodrzewina i ziołorośla, wreszcie w partiach szczytowych – murawy alpejskie. 

W 1978 r. park został włączony przez UNESCO do międzynarodowej sieci rezerwatów biosfery, z uwagi na walory przyrodnicze.

Dogodnym punktem wyjścia na teren parku jest miejscowość Zawoja. Wycieczki ułatwia sieć szlaków oraz ścieżki przyrodniczo – edukacyjne.

6. Stacja narciarsko-rowerowa Mosorny Groń

Mosorny Groń to naprawdę bardzo dobry, świetnie przygotowany stok. Półtora kilometra szerokiej trasy zjazdowej robi doskonałe wrażenie. Zimą jest on regularnie ratrakowany,
a latem zamienia się w raj dla rowerzystów. Wyciąg posiada cztery miejsca do siedzenia
i czynny jest cały rok (latem do krzesełka doczepisz rower i wjedziesz z nim na górę).
W wysokim sezonie pojeździsz nie tylko w weekendy (do wieczora), ale także w tygodniu.

Stok Mosornego jest pochylony na południe i daje piękny widok na Babią Górę, która stylowo prezentuje się stojąc naprzeciwko. Polecamy nie tylko aktywnym zapaleńcom, ale i tym którzy po prostu lubią górskie powietrze, widoki i słońce. Na górze znajduje się kawiarnia z tarasem widokowym, a obok dolnej stacji jedna z najlepszych restauracji w Zawoi, Karczma Zbójnicka. 

7. Kompleks rowerowy Babia Góra Trails

Babia Góra Trails, na które składa się sieć ponad 20 kilometrów różnej trudności szlaków rowerowych (dla profesjonalistów i początkujących). Ścieżki są przygotowane bardzo profesjonalnie i bezpiecznie. Poza trasami w skład kompleksu wchodzi także dual pumptrack z sekcją skoczni treningowych oraz ścieżka treningowa dla amatorów zawierająca elementy imitujące naturalne przeszkody.

8. Szlak Żółty (Lajkonik – Mosorny Groń)

To miejsce jest magiczne! Wejście na żółty szlak znajduje się w leśnym wąwozie, w którym płynie piękny, głośny strumień (przy okazji – super miejsce do morsowania!). Tym mostem rozpoczynasz pieszą trasę, która prowadzi na Mosorny Groń. Jest łatwo i bardzo malowniczo. Szlak ma 3 kilometry, cała trasa na Mosorny zajmuje około godziny, z którego można następnie zejść na nogach, lub zjechać kolejką 

9. Hala Barankowa

Na Hali Barankowej do dziś odbywa się tradycyjny wypas owiec, który trwa od kwietnia do września. Zakończenie wypasu to spektakularny redyk, czyli sprowadzenie stada do wsi. Przez całe lato Hala Barankowa jest dostępna dla turystów, dlatego jest świetną frajdą do spotkania z owczą rodziną. Liczy ona kilkadziesiąt zwierząt, których pilnuje Baca.

Mieści się tu także pasterski szałas, w którym możecie zobaczyć pokaz przyrządzania serów i zrobić zakupy świeżych produktów owczych. 

10. Park Linowy Las Przygód

Park linowy Las Przygód posiada cztery trasy wspinaczkowe o różnej trudności, które znajdują się w jodłowo-świerkowym lesie. Poza trasami warto także wskoczyć na ściankę wspinaczkową, a na bardziej odważnych czeka spacer w koronach drzew na wysokości
18 metrów!

Park sąsiaduje z bazą wypadową kompleksu rowerowego Babia Góra Trails. W sumie znajdziecie tu ponad kilometr linowej zabawy na ponad 1,5 hektarowym terenie.

11. Muzeum Babiogórskiego Parku Narodowego

Ośrodek edukacyjny o charakterze muzealnym Babiogórskiego Parku Narodowego mieszczący się w budynku Dyrekcji Parku w Zawoi, na osiedlu Markowej. Ośrodek urządza ekspozycje związane z przyrodą Babiej Góry, ekologią i kulturą lokalnej społeczności. Placówka wyposażona jest w nowoczesny sprzęt multimedialny, przez co zwiedzający mogą posłuchać odgłosów lasu i zwierząt w nim mieszkających, oraz podziwiać górskie widoki. W ośrodku zorganizowane są cztery wystawy stałe: – Roślinność Babiej Góry – prezentuje walory babiogórskiej przyrody, piętrowego układu roślinności, zwierząt zamieszkujących teren Parku, – Stylizacja chaty góralskiej – ekspozycja wystroju izb góralskich, oryginalnych sprzętów używanych w gospodarstwach domowych, strojów górali babiogórskich, – Panorama Babiej Góry – prezentacja układu sieci wodnej (potoków, źródeł), tras szlaków turystycznych, – Mini galeria „Pod Cylem” – zawiera zbiór prac regionalnych twórców ludowych, Przed budynkiem ośrodka znajduje się dodatkowo Ogród Roślin Babiogórskich oraz Ogród Zmysłów.

  1. Skansen im, Józefa Żaka w Zawoi Markowej

Skansen im. Józefa Żaka w Zawoi Markowej powstał w 1973 r. z inicjatywy Józefa Żaka, długoletniego prezesa Oddziału PTTK Ziemi Babiogórskiej w Suchej Beskidzkiej. Zakupiono wtedy obecną parcelę wraz ze stojącą na niej chałupą Franciszka Kudzi z 1900 r., w której urządzono ekspozycję poświęconą turystyce górskiej i Stację Badawczą PTTK. W latach 80-tych XX w. przeniesiono do skansenu chałupę Stefana Gancarczyka z pocz. XX w. oraz najcenniejszy i najstarszy obiekt skansenu, jakim jest kurna chałupa Franciszka Stopiaka z Zawoi Budzonie, datowana na lata 1802–15. W tym najstarszym budynku urządzono ekspozycję etnograficzną, z charakterystycznym dla Babiogórców wyposażeniem wnętrz.

13. Muzeum – Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej

Orawski Park Etnograficzny, otwarty w 1955 r. W skansenie znajdują się domy, wiejskie warsztaty rzemieślnicze, szkoła, dwie karczmy, dzwonnica oraz dwór. Najciekawszym obiektem Parku jest dwór Moniaków z XVII i XVIII w.

We wnętrzu dworu zgromadzono meble, naczynia i sprzęty z XIX w. W budynkach gospodarczych wokół dworu przedstawiono różne działy gospodarki orawskiej. Do najbardziej interesujących obiektów budownictwa chłopskiego należy chałupa Franciszka Kota z 1869 r. Jest to budynek z piętrową nadbudową. Czterospadowy dach nakryty jest gontem.

Na uwagę zasługuje także chałupa z Jabłonki z 1843 r., w której przedstawiono dawne tkactwo orawskie. Warto też zobaczyć 4 wiejskie zakłady przemysłowe: olejarnię, kuźnię, tartak i folusz. W olejarni wyrabiano z siemienia lnianego olej a w foluszu za pomocą gorącej wody i drewnianych młotów spilśniano sukno do wyrobu ubrań.

  1. Kościół p.w. Św. Piotra i Pawła w Lachowicach

Kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.

  1. Wieża widokowa w Stryszawie

Wieża widokowa w Stryszawie – wieża widokowa zlokalizowana w Stryszawie na Surzynówce (840 m n.p.m.), na terenie kompleksu hotelowego „Beskidzki Raj”. Pozwala obserwować liczne pasma górskie: Beskid Żywiecki (Pasmo Policy, Pasmo Babiogórskie, Pasmo Jałowieckie) Gorce, Beskid Makowski, Beskid Śląski, Beskid Mały, jak również Wyżynę Olkuską.

Stalowa wieża o wysokości 25 m, lekko zwężającą się ku górze. Na poziomie ziemi obudowana ścianami, tworzącymi przestrzeń do organizacji różnego rodzaju imprez. Wejście jest odpłatne i odbywa się przez bramkę pobierającą pieniądze. Posiada 6 platform. Schody i balustrady wykończone zostały drewnem. Na ostatniej platformie umieszczono tablice prezentujące widoczne z wieży pasma górskie.

Powyżej 6 poziomu znajduje się zamknięte pomieszczenie z balkonem, pod dwuspadowym dachem.

  1. Zamek w Suchej Beskidzkiej

Zamek w Suchej Beskidzkiej, ul. Zamkowa 1 – suski zamek nazywany jest „Małym Wawelem”, cały kompleks tworzą: zamek, oranżeria, zabudowania gospodarskie, a poza murem zespołu przekształcony browar. Budynki otacza zabytkowy park. Początki zamku sięgają połowy XVI wieku, kiedy stanął tu drewniano-kamienny dwór obronny Kaspra Suskiego. Później warownia była kilkukrotnie rozbudowywana, m.in. przez Piotra Komorowskiego, Anna Wielopolską i Branickich. Obecnie zamek udostępniony jest dla turystów, znajduje się tu Muzeum Miejskie, Galeria Sztuki, Miejski Ośrodek Kultury oraz Informacja Turystyczna.

  1. Karczma RZYM w Suchej Beskidzkiej

Karczma Rzym w Suchej Beskidzkiej, Rynek – stojąca w centralnym punkcie miasta zabytkowa karczma to wspaniały przykład ginących już obiektów tradycyjnej drewnianej architektury ludowej. Drewniana karczma z XVIII wieku jest budowlą zrębową z charakterystyczną kalenicą i arkadowymi podcieniami od frontu. Wnętrze suskiej karczmy nawiązuje do tradycji górali żywieckich i babiogórskich. Budowla znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej Małopolski.

Wycieczka klasowa:

– spotkanie z przewodnikiem (Agata Bielecka);

– przewodnik udziela informacji o trasie, faunie i florze Beskidu Żywieckiego, ścieżkach dydaktycznych, ekologicznych, omawia walory naturalne ożywione i nieożywione rezerwatu
i całego pasma. W trakcie wędrówki szlakiem pieszym nawiązuję do wiedzy zdobytej w fazie przygotowawczej. Uczniowie wraz z przewodnikiem korzystają z aplikacji (WIKILOC, POLAR, STRAVA, MAPYTURYSZTYCZNE, MAPY.cz).Przewodnik wyjaśnia sens stosowania aplikacji turystycznych np. burzowo.pl, naratunek.pl itd.

-uczniowie rejestrują przebieg trasy, wykonują zdjęcia oraz mapy cyfrowe  (publikacje na FB oraz INSTAGRAMIE)

FAZA KONTROLNA: 

-publikacja materiałów zdobytych w trakcie wycieczki na FB i INSTAGRAMIE.

– zdjęcia;

-mapy cyfrowe

PODSUMOWANIE:

Wycieczka na Jałowiec (111 m n.p.m.) daję szansę realizacji tematów z programów nauczania dla biologii (Ścieżki dydaktyczno-przyrodnicze (m.in. ścieżka przyrodnicza im. Kard. Stefana Wyszyńskiego) , Babiogórski Park Narodowy, Muzeum BPN ), geografii (budowa geologiczna, Muzeum Babiogórskiego Parku Narodowego, szlaki turystyczne, wodospady), historii (lekcja „Patriotyzmu” -11.11 o godz. 11:11 na 1111m n.p.m.; skansen w Zubrzycy; Skansen w Zawoi; Zamek w Suchej Beskidzkiej, Ścieżka przyrodnicza „Jasień”), wychowanie fizyczne (Babia Góra Trails, stacja narciarska Mosorny Groń).